অসমীয়া কবিতা, পথাৰ, চয়নিকা চাংমাই,৩য় বছৰ ৩য় সংখ্যা

 পথাৰ

ভূঁই গোঁজা পথাৰ 

অকলশৰীয়া গছ 

এজাক বগলী 

অভিন্ন সংগী 

ভৰুণ অথবা কঙালী ।

পিতায়ে কৈছিল - " কৰ্ষণ কৰ মনৰ মাটি "

উভতি নেচাবি 

নিজৰ বাট নিজেই ল কাটি ।

হাবিতলৰ বাটেৰে বঁহত বুটলি

স্কুললৈ বুলি ঢাপলি মেলা সেই পুৱা 

পানীখোৱা- ছুটীৰ দুপৰীয়া

আৰু ঘৰমুৱা আবেলিবোৰত

পথাৰেই আমাৰ বাট আছিল ;

আজি সেয়েহে আক্ষেপ নাই

খেতি নথকা মানুহ বুলি 

পথাৰখন যে বুকুতে সোমাই আহিছিল

সেই তেতিয়াৰপৰাই ৷

চয়নিকা চাংমাই

সহকাৰী শিক্ষয়িত্ৰী

মধ্য পাণ্ডুৰী উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়

শিক্ষা খণ্ড : ৰঙিয়া