অসমীয়া কবিতা, কৰ্ম উদ্দীপনা, নয়ন মণি দাস

 কৰ্ম উদ্দীপনা

যন্ত্ৰণাৰ শেষত

দুখৰ সাগৰৰ সিটো পাৰত

সুখ সমৃদ্ধ দ্বীপৰ অৱস্থান ,

নেদেখা , নুশুনা হৈ ৰয়

যেতিয়ালৈ নোলোৱা হাতত

সম্ভাৱনাৰ দূৰবীক্ষণ ।

নিৰাশাৰ অন্তত

অসফলতাৰ আঁৰত

থাকে লুকাই আশাৰ এগছি দীপ ,

নোপোৱা , নোকোৱাকৈ হয় ক্ষয়

যেতিয়ালৈ নোযোৱা দৃঢ়তাত

আগুৱাই যাব লগা বাটত ।।

সাহস তোমাৰ

খোজত জিলিকক ,

দুচকু উঠক তিৰ্ বিৰাই

আশাৰ

কৰ্ম উদ্দীপনাৰ জাক জমকতাত 

থিয় হব পাৰিবা নিশ্চয়

মূৰ দাঙি ; নিজ গৰ্বত ।।।

নয়ন মণি দাস

সহকাৰী শিক্ষক

১২৯৩ নং কাৰিগাঁও প্ৰাথমিক বিদ্যালয়

শিক্ষাখণ্ড - ছমৰীয়া