অসমীয়া কবিতা I সুৰৰ সূৰ্য অস্ত গ'ল I হেমেন চন্দ্ৰ হাজৰিকা I ৬ষ্ঠ বৰ্ষ ১ম সংখ্যা

 সুৰৰ সূৰ্য অস্ত গ'ল

কোনো দিনেই

উদয় নোহোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰে

সূৰ্যটো অস্ত গ'ল , 

নিৰৱে সাগৰ তলিত

শুই থাকিল ।

আমিও বাটৰ কাষত বাট চাই

ৰৈ থাকিলো , 

মায়াবিনী ৰাতিৰ বুকুত 

সুৰ শুনিবলৈ 

সেই সুৰেই নোহোৱা হ'ল ,

মাথো ৰৈ ৰৈ বিনাই

গুছি গ'ল উদাসীনি গাৰ্গী ।

সকলো নিমাত নিস্তব্ধ

এটা হামিং নোহোৱা হ'ল

তেওঁ হেনো সম্ৰাট আছিল , 

পাখি মেলি উৰি গ'ল

গল্ডি , ক'ত তেনেহ’লে শুনিম

সেই মৃত্যু জিনাৰ 

অমৃত গান । 

হেমেন চন্দ্ৰ হাজৰিকা 

সহকাৰী শিক্ষক

বিৰোগাঁও মজলীয়া বিদ্যালয় 

শিক্ষাখণ্ড : ৰামপুৰ